Burak cukrowy należy do grupy roślin uprawnych posiadających bardzo wysokie
potrzeby pokarmowe. Dla wytworzenia plonu korzeni w wysokości 50 t z ha,
z odpowiednią masą liści, burak pobiera z gleby następujące ilości makroskładników:
N - 230 kg, P2O5 - 100 kg, K2O - 400 kg, Na2O - 120 kg, CaO - 110 kg,
MgO- 80 kg, S - 90 kg oraz mikroskładników: B - 270 g, Mn - 1150 g,
Cu - 110 g, Zn -670 g. Potrzeby nawozowe buraka stanowią różnicę między zasobnością gleby,
a potrzebami pokarmowymi tej rośliny. Im gleba jest bardziej zasobna w składniki
pokarmowe, tym niższe są potrzeby nawozowe, które należy zbilansować przede
wszystkim nawozami organicznymi. Należy podkreślić, że większość składników
pokarmowych pobranych przez burak wróci z powrotem na pole za pośrednictwem
obornika (liście oraz wysłodki zostaną skarmione zwierzętami; w gospodarstwach
ekologicznych przyoranie liści jest rzadko praktykowane).
Burak cukrowy korzystnie reaguje na nawożenie organiczne. Nawozy te dodatnio
wpływają zarówno na plonowanie, jak i jakość korzeni buraka cukrowego.
Ich efektywność zależy od racjonalnego stosowania, tak by właściwie kształtować
zasobność gleby. W tym celu pomocną jest agrochemiczna analiza gleby określająca zawartość przyswajalnych składników pokarmowych: P, K, Mg, Ca, Na oraz pH. Analizę tę należy wykonać minimum raz w cyklu rotacyjnym płodozmianu,
pobierając próbę gleby z warstwy ornej zaraz po zbiorze przedplonu (z kilkunastu
miejsc na 1 ha, idąc po przekątnych pola). Uśrednioną próbę o wadze ok. 0,5 kg,
zapakowaną szczelnie w woreczek foliowy i opisaną (nazwisko i adres plantatora;
oznaczenia, roślina) należy wysłać do najbliższej Stacji Chemiczno-Rolniczej.
Pod burak cukrowy można stosować wszystkie powszechnie wytwarzane w gospodarstwie
nawozy organiczne. Najczęściej stosuje się obornik i komposty, rzadziej
gnojówkę. Słoma w gospodarstwie ekologicznym powinna być wykorzystywana
do produkcji obornika lub na paszę. W rolnictwie konwencjonalnym, a w
szczególności w gospodarstwach bezinwentarzowych, słoma powszechnie stosowana
jest jako nawóz organiczny. Tymczasem w rolnictwie ekologicznym, z uwagi
na wykluczenie możliwości stosowania azotu mineralnego, słoma nie nadaje się
jako nawóz. |