Żyto jest zbożem uprawianym głównie na glebach lekkich, a wynika to z dobrze
rozwiniętego systemu korzeniowego, oszczędnej gospodarki wodą i większej
tolerancji na kwaśny odczyn gleby. Ze względu na te właściwości plony żyta uzyskiwane
na słabszych glebach są wyższe niż innych zbóż. Żyto powinno być uprawiane
głównie na glebach kompleksów żytnich: bardzo dobrym (4), dobrym (5)
i słabym (6) oraz kompleksie zbożowo pastewnym słabym (9)
Ważnymi cechami żyta, mającymi duże znaczenie w uprawie ekologicznej, są
małe jego wymagania cieplne i szybki wzrost po wiosennym ruszeniu wegetacji,
dzięki czemu skutecznie konkuruje z chwastami. Jest ono także stosunkowo mało
podatne na choroby oraz wyróżnia się zdolnością pobierania składników pokarmowych
ze związków trudno dostępnych.
| Kompleksy rolniczej przydatności gleb |
Plon ziarna t/ha |
Klasa Bonitacyjna |
Plon ziarna t/ha |
| 1 - pszenny bardzo dobry |
4,7 |
I |
4,9 |
| 2 - pszenny dobry |
4,4 |
II |
4,5 |
| 3 - pszenny wadliwy |
3,4 |
IIIa |
4,4 |
| 4 - żytni bardzo dobry |
4,5 |
IIIb |
4,1 |
| 5 - żytni dobry |
4,1 |
IVa |
3,4 |
| 6 - żytni słaby |
3,1 |
IVb |
3,3 |
| 7 - żytni bardzo słaby |
2,3 |
V |
2,8 |
| 9 - zbożowo-pastewny słaby |
2,9 |
VI |
1,8 |
| 10 - pszenny górski |
4,8 |
|
|
| 11 - zbożowy górski |
4,0 |
|
|
|
Ostatnio dodane komentarze: 
